Mojej bolesnej na moją straszną

11.24.2008

Tak się kończy,
koliberku, partyzantka, tak się przechodzi
w formę – ze stopą na kolanie (ładna?, no no no no
no ładna, odpowiadam), z zapasem
snu, koliberku, będziesz się przewracać, z braku
na bok; kobiety będą
podkładać nogi, potem mówić: oto jest
ten, który nie ustał, któremu było mało,
który nie musiał, chciał mówić
senność, zatykał usta.

Posiadam wiele ładnie pozaginanych
kartek, które przeznaczę na podarunki.
Wszystkie podpisałem. Koliberku,
tabula rasa! Zazwyczaj,
kiedy jesteś sam, wyobrażasz sobie
dzielenie wyrazów, łączenie
dźwięków, wprawdzie kończysz
na śmierci (to trochę zbyt mocne
słowo, ale ładne),

przynajmniej zostało tyle,
że przechodzisz,

przestajesz.